Ιστορική αναδρομή
Η ἀντικανονικὴ μεταβολὴ τοῦ Πατρίου ἑορτολογίου τὸ 1924, ἔθεσε τὰ θεμέλια καὶ τὶς βάσεις τῆς δημιουργίας τῶν κατὰ τόπους Ἱερῶν Ναῶν καὶ παραρτημάτων τῶν Γνησίων Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ Γ.Ο.Χ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ι.Ν. το Γενέθλιο της Θεοτόκου Σερρών
Πρωτεργάτης καὶ ἱδρυτὴς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου Σερρῶν ὑπῆρξε ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαὴλ Σαββόπουλος. Ὡς Ἱεροσπουδαστὴς τῆς Ἱερατικῆς σχολῆς τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Φαρμακολυτρίας κατὰ τὸ χρονικὸ διάστημα 1926-1929 συνέβαλε στὰ μέγιστα στὸν Ἱερὸ ἡμῶν ἀγῶνα.
Τὸ ἔτος 1928 ἵδρυσε τὴν Ἱερὰ κοινότητα τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Σερρῶν καθὼς καὶ τὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου.
Τον Οκτώβριο του 1951 ο Αρχιμανδρίτης τότε Καλλιόπιος Γιαννακόπουλος και ο Ιερεύς Μιχαήλ Σαββόπουλος καταδικάστηκαν σε εικοσαήμερη φυλάκιση ενόπιων του εν Δράμα Τριμελούς Πλημμελειοδικείου επί αντιποποιήσει εκκλησιαστικής αρχής. Τὸ κούρεμα τὸ ξύρισμα καὶ ὁ ξυλοδαρμὸς τοῦ κλήρου ἀλλὰ καὶ τῶν πιστῶν τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας ἤτανε μιὰ ἀπὸ τὶς μεθόδους ποὺ χρησιμοποιήθηκαν γιὰ νὰ ἐξαφανιστεῖ τὸ πάτριο ἑορτολόγιο στὸν Ελλαδικὸ χῶρο. Διῶκτες καὶ ὀργανωτὲς τῶν ἀπαράδεκτων αὐτῶν ἐνεργειῶν ἤτανε ἡ ἑκάστοτε Ἐκκλησιαστικὴ ἀρχὴ τοῦ νέου, παπικοῦ πλέον εκκλσιαστικού ἡμερολογίου τῆς τοπικῆς ἐκκλησία
Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴ παρωδία, κλήρος και λαός με τὴν βοήθεια τῆς Μητέρας Παναγίας μας ,ἑνωμένοι καὶ μὲ ἀποφασιστικότητα καὶ ἔχοντας ὡς κύριο μέλημα τὴν τήρηση τῶν Πατερικῶν μας παραδόσεων, ἀντιστέκονται ἔχοντας να ἀντιμετωπίσουν την μανία τῶν διωγμῶν, οι οποίοι βέβαια εἶχαν τὸ ἀντίθετο ἀποτέλεσμα, καθὼς ἐπικράτησε ὁ ζῆλος τῆς πίστεως.
Πλῆθος τῶν πιστῶν τοῦ νομοῦ μὴ ἀποδεχόμενο τὴν ἀντικανονικὴ ἀλλαγὴ τοῦ Πατρίου ἡμερολογίου στήριξαν ἐμπράκτως ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τὶς προσπάθειες γιὰ τὴν θεμελίωση τῆς Θρησκευτικῆς κοινότητας τῶν Σερρῶν. Μὲ τὴν πλήρη οἰκονομικὴ στήριξη ἀπὸ ἐνορῖτες τοῦ Ἱεροῦ μας Ναοῦ οἱ ὁποῖοι μεταξὺ ἄλλων προχώρησαν καὶ στὴν δωρεὰ των οἰκοπέδων, ὁ Ναὸς ἔλαβε τὴν τωρινή του μορφὴ σταδιακὰ μὲ τὶς ἐργασίες νὰ ἔχουνε ὁλοκληρωθεῖ τὴν δεκαετία τοῦ '70, πρὸς Δόξαν Τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ ἔχοντας ἀφιερωθεῖ στὸν Γενέθλιο τῆς Μητέρας Παναγίας μας.
Ἡ πρώτη κατασκευὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸ 1928, ἤτανε ξύλινη ἀποτελούμενη καὶ ἀπὸ μέρη μὲ λαμαρίνα. Ἡ συνθῆκες ὑπῆρξαν ἰδιαιτέρως δύσκολες ὅμως ἡ βεβαιότητα περὶ τῆς ἔμπρακτης ἐφαρμογῆς τοῦ ὀρθοῦ στὰ τῆς Πίστεως κρατοῦσαν τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα ἀναζωπυρωμένο. Ὡς Πνευματικοὶ ὁδηγοί, Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς ἀφιέρωσαν τὴν ζωή τους στὸν ἱερὸ ἡμῶν ἀγῶνα.
Ἐπὶ ἡμὲρῶν τόῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἀγαθαγγέλου Βούρδουλα ὁ ὁπὸῖος διετέλεσε ἐφημέριος τόῦ Ἱἐροῦ Ναοῦ κατὰ τὰ ἔτὴ 1961-1973, ἔλαβαν χώρα ὅλὰ τὰ ἔργά ἀνεγέρσεως ἤτοὶ τόῦ Ἱἐροῦ Ναοῦ μὲ τὴν σημερινή του μορφή, τὸῦ κτηρίου τῆς Ἁγίας Ταβιθάς, καὶ τὸῦ χώρου φιλοξενίας καὶ ἐκδηλώσεων. Κατὰ τὰ ἔτὴ 1978-1979 πραγματοποιήθηκαν ἐργασίες ἐπέκτασης μὲ προσθήκη τὸῦ νάρθηκα τόῦ Ἱἐροῦ Ναοῦ.
Ἡ ἀπόφαση τοῦ αὐτὴ καὶ σὲ συνάρτηση τὸ ὅτι δὲν ἔλαβε τὴν ἄδεια τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Βενεδίκτου τοῦ Α', ἀφοῦ ὁ ἴδιος γνώριζε ἐκ τῶν προτέρων ὅτι δὲν θὰ ἐλάμβανε τὴν ἄδεια αὐτή, τοῦ δημιούργησαν πλῆθος προβλημάτων καὶ ἐμποδίων τὰ ὁποῖα τοῦ ἔβαζε τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων μέσῳ τῆς κρατούσης Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.Ο ζηλωτής κληρικός Αγαθάγγελος Βούρδουλας για δεύτερη φορά συνελήφθηκε και κακοποίηθηκε, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο της ορθής πίστεός του. Ἡ φλογερὴ θέληση καὶ ἡ λαχτάρα νὰ προσφέρει τὰ μέγιστα στὸν ἱερὸ ἡμῶν ἀγῶνα καὶ στὴν πραγμάτωση τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ τῶν χώρων αὐτοῦ ἄνοιγε τὸν δρόμο στὰ ὅποια ἐμπόδια ἐμφανίζονταν.
Ἕνα παράδειγμα Θείας παρεμβάσεως εἶναι καὶ τὸ παρακάτω. Εἰδοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς κτίστες οἱ ὁποῖοι μὲ λύπη τὸν ἐνημέρωσαν ὅτι ἔχουνε τελειώσει τὰ ὑλικὰ καὶ δὲν θὰ μποροῦσε νὰ συνεχιστεῖ ἡ ἀνέγερση τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ὁ πατέρας Ἀγαθάγγελος τοῦς εἶπε νὰ μὴν ἀπογοητεύονται, καὶ ὅτι ἡ Μητέρα Παναγία δὲν θὰ τοὺς ἐγκατέλειπε στὴν δύσκολη αὐτὴ στιγμή. Πράγματι τὴν ἑπόμενη ἡμέρα ἐμφανίζεται ὁ Ταχυδρόμος μὲ μιὰ ἐπιταγὴ ἑνὸς μεγάλου ποσοῦ.
Οἱ ἐργασίες πραγματοποιήθηκαν κάτω ἀπὸ δύσκολες συνθῆκες λόγῳ τοῦ διωγμοῦ ποὺ ἐπικρατοῦσε μὲ τὸν ἑκάστοτε Μητροπολίτη τῶν Σερρῶν τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας νὰ δημιουργεῖ συνεχῶς προβλήματα, ἀφοῦ ἡ ἐπισκέψεις τῆς Χωροφυλακῆς ἤτανε στὴν καθημερινὴ διάταξη μετὰ ἀπὸ τὶς συνεχόμενες καὶ ἄνευ οὐσίας καταγγελίες. Ἡ ἐποχὴ δὲ ἐπὶ ἡμερῶν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας Σπυρίδωνος Βλάχου, 1949-1956 ὑπῆρξε ἰδιαιτέρως δύσκολη ἀφοῦ οἱ διωγμοὶ ἐντάθηκαν σὲ ἀπίστευτο βαθμὸ μὲ τὸν Ἱερὸ Ναὸ νὰ σφραγίζεται σὲ τακτὰ διαστήματα ἀπὸ τὶς ἀρχές. Παρ'όλα αὐτὰ οἱ ἐργασίες ὁλοκληρώθηκαν μὲ τὴν βοήθεια τῆς Μητέρας Παναγίας μας.
Ἐπὶ ἡμὲρῶν τὸῦ π. Ἀγαθαγγέλου Βούρδουλα λειτούργησε ὁ χῶρος φιλοξενίας ὡς στέγη γιὰ ἀναξιοπαθοῦντες ἡλικιωμένους ἀδελφούς. Ἦταν πολὺ συγκινητικὸς ὁ τρόπος με τον ὁποῖο τοὺς διακονοῦσε, καθὼς μεταξὺ ἄλλων τοὺς σίτιζε ὁ ἴδιος καὶ τοὺς μετέφερε στὴν πλάτη του γιὰ νὰ εἰσέλθουν στὸν Ιερὸ Ναὸ καὶ νὰ συμμετέχουν στὰ μυστήρια τῆς ἐκκλησίας . Η ἀγάπη τοῦ πρὸς τὸν συνάνθρωπο ἀποτελεῖ παράδειγμα μίμησης.
Τὴν πνευματικὴ πατρότητα εἴχανε καὶ ἔχουν οἱ παρακάτω Ἀρχιερεῖς:
Πλῆθος ἐνοριτῶν προσέφερε καὶ συνεχίζει νὰ προσφέρει τὰ μέγιστα εἴτε μέσῳ δωρεῶν εἴτε μέσῳ τῆς καθημερινῆς ἐνασχόλησης καὶ προσφορᾶς ὅπου αὐτὸ κρίνεται ὅτι εἶναι ἀπαραίτητο. Ἐνδεικτικὰ θὰ ἀναφέρουμε ἕνα πλῆθος ὀνομάτων οἱ ὁποῖοι ὑπηρέτησαν καὶ ὑπηρετοῦν τὶς προσπάθειες αὐτὲς ἀπὸ διάφορες θέσεις τῶν Διοικητικῶν συμβουλίων. Αὐτοὶ εἶναι οἱ κατώθι:
Ἀρκετοὶ ἐκ τῶν Ἱεροψαλτῶν οἱ ὁποῖοι ἔχουνε προσφέρει ἀπὸ τὰ ἀναλόγια ὑπήρξανε οἱ ἑξῆς παρακάτω: Τρεντζίδης Δημήτριος, Ἰωάννης Παπαδόπουλος, Κανάκης Βασίλειος, Καραγιάννης Ἠλίας, Ζαχαρίας Σπίντιος, Θωμᾶς Παραπάνης, Κωσταντινος Παραπάνης, Παναγιώτης Ρόκας, Ἀντώνιος Ρόκας, Θεοχάρης Νάτσης, Κυριάκος Πασχάλης, Ἠλίας Λάμπρου, Ἀντώνιος Ζάπριος καὶ ὁ νῦν ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ π.Χρῆστος Ζάπριος
Ἐπίσης μεγάλος εἶναι καὶ ἀριθμός τον γυναικῶν οἱ ὁποῖες ἔχουνε προσφέρει ἀλλὰ καὶ προσφέρουν καὶ σήμερα τὰ μέγιστα στὰ διάφορα διακονήματα, ἐφαρμόζοντας πολλὲς φορὲς καὶ τὴν ἔμπρακτη στήριξη ὅποτε ὑπάρχει ἀνάγκη.Οἱ δραστηριότητες οἱ ὁποῖες λαμβάνουν χώρα, στὸν Ἱερὸ Ναὸ ἐν ἔτῃ 2023 εἶναι τὰ τμήματα κατηχητικῶν, τὸ τμῆμα Ἁγιογραφίας, τὸ τμῆμα Βυζαντινῆς Μουσικῆς , ἀλλὰ καὶ οἱ Οἰκογενειακὲς συνάξεις, τῶν ὀποίων η ἔναρξη πραγματοποιήθηκε μὲ τὴν ὑπόδειξη καὶ καθοδήγησή τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου ὁ ὁποῖος ποιμαίνει καὶ περιβάλει μὲ ἀγάπη τὸν κλῆρο καὶ τὸ πλήρωμα τῆς ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ 2003 ἐῶς καὶ σήμερα.
Ἀπὸ τὸ ἔτος 1983 μέχρι καὶ σήμερα ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἶναι ὁ π.. Νικόλαος Μαντιος, ὁ ὁποῖος διακονεῖ θυσιαστηκώς τὸν Ἱερὸ Ναὸ καὶ ἀπὸ τὸ ἔτος 2021 ἔχει συνεφημέρειο τὸν π. Χρῆστο Ζάπριο
Ὁ Ἱερὸς Ναὸς ἑορτάζει τὴν 8 Σεπτεμβρίου, ἡμέρα τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας